Bakit
ang hilig nating gumawa ng kasalan at idadahilan na tayo ay tao lang at hindi
perpekto? “Pasensya na tao lang” ang hilig idahilan, indikasyon na tayo ay tao
lang na normal na nakakagawa ng mga kamalian. Na hindi tayo isang Diyos na
kahit anong gawin ay perpekto, na tayo ay tao lang at nakakagawa ng mga gawaing
negatibo. At kapag tayo ay nakagawa ng kasalanan ay hilig nating ipasa sa iba
at isisi ang nagawa. Bakit nga ba napakahilig natin mangsisi, isisi ang bagay
na hindi natin gustong mangyari? Ang hilig natin ipasa ang ating mga kamalian
na tayo naman talaga ang may kagagawan, ang hilig natin manisi sa taong wala
namang alam. Kasalanan na ating ginawa, ipapasa sa inosententeng tao na tahimik
at wala namang ginagawa. Bakit hindi na lang aminin ang kamalian at tanggapin
na tayo ay nakagawa ng kasalanan? Bakit nga ba? Ang hilig nating itanggi ang
ating kasalanang nagawa, wala naman tayong magagawa kung ito ay ikakaila,
nakagawa na tayo nang kasalanan at hindi na maiibabalik pa ang nakaraan.
Nakaraan na kung maibabalik pa ay paniguradong wala ring mangyayaring
pagbabago. Makakagawa at makakagawa pa rin tayo ng kasalanan na hindi natin
namamalayan. Mga kasalanan na kung tutuisin ay hindi maiiwasan, kasalanan na
likas na nagagawa ng tao, kasalanan na hindi dapat isisi at kasalanan na hindi
na dapat itanggi. Bakit nga ba mahilig natin gawin ang mga ito?
(Photo Credits: https://goo.gl/images/aHVvck)
No comments:
Post a Comment